Wat wordt bedoeld met: ‘de wettelijke gemeenschap van goederen’ in huwelijkse voorwaarden van na 31 december 2017? (JBN 2024/10)

18-04-2024 | Categorie: Literatuur

In een akte van huwelijkse voorwaarden van 12 mei 2020 is in art. 1 het volgende bepaald: ‘Tussen de partners bestaat de wettelijke gemeenschap van goederen.’ Anders dan men op het eerste gezicht wellicht zou verwachten, oordeelt rechtbank Amsterdam dat – alle omstandigheden in casu in aanmerking genomen – de partners daarmee hebben bedoeld de wettelijke algehele gemeenschap van goederen van vóór 1 januari 2018 op hun huwelijk van toepassing te verklaren.
Allereerst verdient opmerking dat het resultaat van de uitleg van art. 1 van de huwelijkse voorwaarden betreffende het begrip 'wettelijke gemeenschap van goederen’ waartoe de rechtbank in casu komt de auteur redelijk lijkt. Het lijkt immers zeer onwaarschijnlijk dat partijen in 2020 nog eens de wettelijke beperkte gemeenschap van toepassing verklaren op hun huwelijk terwijl dat stelsel reeds ingevolge de wet al voor hen geldt.
Een tweede opmerking betreft het feit dat in deze casus uitdrukkelijk zowel door de notaris die de akte destijds heeft opgesteld alsook door de rechtbank wordt opgemerkt dat het vroegere regime van de algehele gemeenschap van goederen een eenvoudig systeem was dat voor de gemiddelde burger goed te begrijpen en te hanteren was. Veelzeggend was ook de toelichting van de notaris destijds aan deze partijen dat de akte derhalve kort kon blijven. De rechtbank brengt ook de tegenstelling met het huidige wettelijke stelsel aan door expliciet te benoemen dat dit niet zo eenvoudig is doordat er altijd sprake zal zijn van drie vermogens.
In de derde plaats is deze beslissing van de rechtbank een schoolvoorbeeld van de beschermende werking van de aloude algehele gemeenschap van goederen. Wie de gehele beslissing van de rechtbank doorleest zal het opvallen dat niet geheel duidelijk is hoe de aankoop van de woning kort voor het huwelijk in maart 2020 precies is verlopen.
In de eerste plaats geldt natuurlijk steeds dat in akten zo duidelijk mogelijke begrippen dienen te worden gehanteerd. Indien men derhalve in een akte verwijst naar de ‘wettelijke gemeenschap van goederen’ dient met dit nader te expliciteren zodat er geen twijfel over kan bestaan welke huwelijksgemeenschap bedoeld wordt. Ten slotte kan het notariaat er ook van leren dat – zeker in situaties van grote verschillen tussen de betrokken partijen – het dienstig kan zijn nog steeds het stelsel van de aloude algehele gemeenschap van goederen in de advisering over huwelijkse voorwaarden te betrekken en de voor- en nadelen van dat stelsel evenals die van de andere relevante stelsels te benoemen. Het onderhavige geval laat zien dat de aloude gemeenschap nog steeds zijn goede diensten van eenvoud en sociale gerechtigdheid kan waarmaken.

Wanneer u een abonnement heeft op SDU Opmaat, dan kunt u middels de link het complete artikel raadplegen: artikel JBN 2024/10.