Rekening en verantwoording en de volmacht (FTV 2010/43)

01-07-2012 | Categorie: Literatuur

Een belangrijk onderdeel van een levenstestament is de volmacht die de testateur van het levenstestament geeft aan een of meer personen waarin hij vertrouwen heeft, om zijn belangen te behartigen als hij dat zelf niet meer kan of wil. Deze personen worden hierna ook aangeduid als 'gevolmachtigde'. Het levenstestament wordt opgemaakt op een moment dat de testateur of de volmachtgever zijn belangen zelf nog kan behartigen. Het kan zijn dat hij dit door fysieke problemen op het moment van het maken van de volmacht al als moeizaam ervaart, maar vaker wordt de volmacht gemaakt met het oog op de toekomst. Als persoon van de gevolmachtigde wordt iemand uitgekozen die de volmachtgever vertrouwt; dit kan een familielid zijn, maar ook een vriend of een professional. Nu het vertrouwen een gegeven is, is het dan noodzakelijk dat de gevolmachtigde rekening en verantwoording aflegt? En wat zijn de gevolgen als hierover niets is geregeld?
Op grond van de algemene rechtsbeginselen is de inhoud van een volmacht, welke volmacht deel kan uitmaken van een levenstestament, doorslaggevend voor de beantwoording van de vraag of een gevolmachtigde rekening en verantwoording dient af te leggen aan de erfgenamen van de volmachtgever. Ook indien er in de volmacht geen rekening en verantwoording is verzocht, kan de volmachtgever tijdens leven altijd rekening en verantwoording vragen. Bij het ontbreken van de vraag tot het afleggen van rekening en verantwoording wordt in de volmacht de gevolmachtigde geacht de belangen van de volmachtgever goed te hebben behartigd en kan er na het overlijden van de volmachtgever geen rekening en verantwoording meer worden verlangd, indien dit niet in de volmacht uitdrukkelijk is bepaald.

Wanneer u een abonnement heeft op SDU Opmaat, dan kunt u middels de link het complete artikel raadplegen: artikel FTV 2010/43.