Het levenstestament in Duitsland en Frankrijk - civielrechtelijke voorzorgsmaatregelen ter bescherming van vermogen en persoon, zonder tussenkomst van de rechter (FTV 2010/46)

01-07-2017 | Categorie: Literatuur

Een levenstestament is een schriftelijk stuk waarin de opsteller zo veel mogelijk heeft aangegeven hoe er met hem en zijn vermogen dient te worden omgegaan in situaties waarin hij niet in staat is zijn eigen belangen te behartigen. In het levenstestament worden de wensen van de opsteller op dit vlak zo veel mogelijk weergegeven en worden een of meer personen aangewezen die de noodzakelijke volmachten of bevoegdheden krijgen om namens de opsteller op te treden. In dit artikel komen vergelijkbare regelingen in Duitsland en Frankrijk aan de orde. De auteur daarbij alleen in op algemeen civielrechtelijke aspecten van dit soort voorzorgsregelingen. Medische volmachten, medische behandelverklaringen of -verboden laat hij buiten beschouwing.
In Duitsland en Frankrijk bestaan uitgebreide en goed werkende regelingen voor het geval iemand verwacht in de toekomst niet meer wilsbekwaam te zijn en de wens heeft in dat geval een ander zijn belangen te laten behartigen. Aangezien een regeling bij wet (zoals in Frankrijk) niet op korte termijn haalbaar is en het argument wat daarvoor in Frankrijk geldt, in Nederland niet opgaat, is voor de Nederlandse situatie het meest lering te trekken uit de Duitse Vorsorgevollmacht. Dit is vooral het geval op het punt van de wilsonbekwaamheid. Naast de volmacht, de opdracht aan de gevolmachtigde en de vermelding van de wil van de volmachtgever dat de volmacht ook werkt in geval van later intredende wilsonbekwaamheid zou een levenstestament in Nederland aangevuld kunnen worden met een verzoek aan de bevoegde rechter om, mocht dat ondanks het bestaan van de volmacht nodig zijn, de gevolmachtigde eventueel tot bewindvoerder te benoemen. Op die manier wordt dan toch recht gedaan aan de wil van de volmachtgever.

Wanneer u een abonnement heeft op SDU Opmaat, dan kunt u middels de link het complete artikel raadplegen: artikel FTV 2010/46.