De verklaring van levenstestament (WPNR 2016/7131)

01-07-2017 | Categorie: Literatuur

Er is op dit moment (nog) geen wettelijke basis voor de verklaring van levenstestament. Tot 1992 was ook de verklaring van erfrecht ‘informeel’ terwijl deze volop door notarissen onderhands dan wel notarieel werd afgegeven. In dit artikel staat de vraag centraal wat de betekenis voor de praktijk kan zijn van een ‘verklaring van levenstestament’, geïnspireerd op de verklaring van erfrecht. Een verklaring van levenstestament is kort gezegd een notariële verklaring waaruit blijkt wie de vertegenwoordiger is van de levenstestateur en wat de bevoegdheden van de vertegenwoordiger zijn.
In het algemeen kan gesteld worden dat een levenstestament niet eenvoudig te lezen is. Daarbij zijn er verschillende factoren waar de vertegenwoordiging van afhankelijk is. Die factoren zullen een wederpartij niet bekend zijn dan wel niet (kunnen) worden gecontroleerd. Er is alleen toegang tot het CLTR via de notaris. Net zoals bij de verklaring van erfrecht zal de wederpartij niet deskundig genoeg zijn aan de hand van de feiten een juiste conclusie te trekken. De belangen van alle betrokkenen, (de levenstestateur, de vertegenwoordiger en de wederpartij) worden beschermd met het afgeven van een verklaring van levenstestament. De verstrekkende gevolgen van de vertegenwoordiging, die in de meeste gevallen nagenoeg alle beschikkingshandelingen met betrekking tot het vermogen van de levenstestateur inhoudt, rechtvaardigen een gedegen onderzoek en een bijbehorende verklaring.

Wanneer u een abonnement heeft op SDU Opmaat, dan kunt u middels de link het complete artikel raadplegen: artikel WPNR 2016/7131.