Reactie op het artikel ‘Wie is aansprakelijk indien het vergoedingsrecht niet kan worden voldaan’ in FTV 2019/2/2 (FTV 2019/4)

02-07-2019 | Categorie: Literatuur

In de bijdrage over vergoedingsrechten tussen echtgenoten (FTV 2019/2/2) bespreekt Kremer kort samengevat twee casus. In het eerste stuk gaat het over een reprise die haar oorsprong vindt in het feit dat een gemeenschapsgoed voor minder dan de helft is betaald uit het privévermogen van een van de echtgenoten. Deze echtgenoot heeft dan een reprise op de gemeenschap. In het tweede deel gaat het om een vergoedingsrecht dat is ontstaan doordat een van de echtgenoten of samenwoners meer dan zijn aandeel heeft bijgedragen in de aankoopprijs van een goed in een eenvoudige gemeenschap.
Onderhavige reactie van de auteur spitst zich toe op het eerste deel van het artikel, de reprise, vanwege een bijdrage uit het privévermogen van een van de echtgenoten aan de koopprijs van een gemeenschapsgoed. Is er aansprakelijkheid aan te nemen voor de helft van het reprisebedrag? Kremer verdedigt dat deze aansprakelijkheid niet gebaseerd kan worden op de regeling inzake de vergoedingsrechten zelf. Het komt de auteur voor dat deze conclusie achterhaald is. In 2017, dus na de door Kremer aangehaalde uitspraken, heeft de Hoge Raad in zijn uitspraak van 15 september, ECLI:NL:HR:2017:2385, het volgende bepaald (r.o. 3.4): 'De vrouw heeft een vordering tot terugneming (reprise) uit de gemeenschap van aan haar toekomende goederen. Nu zij die vordering, wegens een ontoereikend gemeenschapsvermogen, niet kan verhalen op de gemeenschap, kan zij de helft van hetgeen zij niet op de gemeenschap heeft kunnen verhalen, verhalen op het privévermogen van de man.' De aangehaalde overweging van de Hoge Raad laat volgens de auteur zonder twijfel zien dat er juist wél een recht jegens de andere echtgenoot in privé kan worden aangenomen als de gemeenschap te weinig inhoud heeft om de reprise te voldoen. De conclusie van Kremer dat het verstandig is om de omvang van de vordering schriftelijk vast te stellen, blijft daarmee in zoverre juist dat langs die weg kan worden voorkomen dat geprocedeerd moet worden over de omvang van de vordering.
Mr. dr. M.R. Kremer heeft afgezien van de geboden mogelijkheid een naschrift te schrijven.

Wanneer u een abonnement heeft op SDU Opmaat, dan kunt u middels onderstaande link het complete artikel raadplegen: artikel FTV 2019/4/16.