Het uitgestelde legaat ‘ter grootte van de legitieme portie’ (JBN 2019/17)

03-04-2019 | Categorie: Literatuur

In de praktijk kiest een testateur er soms voor om zijn kind een legaat te vermaken ‘ter grootte van de legitieme portie’. Dat roept de vraag op wat die woorden nu precies betekenen, met name als de opeisbaarheid van het legaat wordt uitgesteld (bijvoorbeeld tot aan het overlijden van de langstlevende). De gebruikte woorden kunnen dan aanleiding geven tot begripsverwarring. In het artikel wordt het probleem aan de hand van een casus in beeld gebracht. De vraag is vervolgens hoe de omvang en waarde van het legaat berekend worden. In de casus leidt dit ertoe dat in ieder geval de renteloosheid en niet-opeisbaarheid bij de berekening moeten worden betrokken. Kan de legitimaris nog een aanvullend beroep doen op zijn legitieme? Kan de legataris het legaat verwerpen zonder dat de waarde daarvan in mindering van zijn legitieme komt? Wil de erflater zorgen dat de legitimaris een vordering verkrijgt waarvan de nominale waarde gelijk is aan de omvang van waar hij naar de regels van afdeling 4.4.3 BW als legitimaris recht op heeft, dan doet hij er verstandig aan:

1. ofwel geen legaat op te nemen (en de legitimaris dus geheel te onterven) en te volstaan met de niet-opeisbaarheidsclausule van art. 4:82 BW;
2. ofwel bij het uitgestelde legaat ‘ter grootte van de legitieme portie’ te regelen dat:

• bij de bepaling van het bedrag van het legaat geen rekening dient te worden gehouden met de uitgestelde opeisbaarheid en de rentevergoeding als bedoeld in art. 4:84 BW en
• een (eveneens niet opeisbare) enkelvoudige rente dient te worden vergoed gedurende de periode van niet-opeisbaarheid van het legaat overeenkomstig het percentage als bedoeld in art. 4:84 BW.

De auteurs doen vervolgens een tekstvoorstel voor een legaat ‘ter grootte van de legitieme portie’.

Wanneer u een abonnement heeft op SDU Opmaat, dan kunt u middels onderstaande link het complete artikel raadplegen: artikel JBN 2019/17.