Inpakken en wegwezen! Ontslag van de executeur wegens gewichtige redenen (Estate Planner Digitaal 2011/03)
22-04-2011 | Categorie: Literatuur
Mr. dr. E.W.J. Ebben
De executeur neemt in de afwikkeling van de nalatenschap meer dan ooit een centrale plaats in. Hij is in de estate planning dan ook niet meer weg te denken. De centrale rol ontleent de executeur met name aan zijn bevoegdheid de erfgenamen in en buiten rechte privatief te vertegenwoordigen en met uitsluiting van de erfgenamen het beheer over de goederen van de nalatenschap te voeren (art. 4:145 BW). Daarnaast is hij bevoegd de goederen van de nalatenschap te gelde te maken, voorzover dit nodig is om de schulden van de nalatenschap te voldoen (art. 4:147 lid 1 BW). Dit dient hij zoveel mogelijk in overleg met de erfgenamen te doen (art. 4:147 lid 2 BW), maar het is niet nodig dat hierover overeenstemming wordt bereikt en slechts de kantonrechter kan de executeur beletten zijn besluit ook uit te voeren. Gezien deze verregaande bevoegdheden is het de vraag wat een erfgenaam kan doen wanneer hij het met het door de executeur gevoerde beleid, hetzij de wijze van beheer, hetzij de gang van zaken rond de tegeldemaking van goederen, niet eens is. Slechts bij het einde van zijn beheer, wanneer de executeur rekening en verantwoording moet afleggen, heeft hij de kans zijn gram te halen (art. 4:151 BW). Een andere manier is de kantonrechter te vragen de executeur te ontslaan vanwege een gewichtige reden ofwel te verzoeken dat deze het beheer van de executeur beëindigt (art. 4:149 lid 1 sub f jo. lid 2 BW). In dat geval zal zijn taak er immers ook op zitten, zonder beheer kan hij geen van zijn (andere) taken meer uitvoeren. In deze bijdrage bespreekt de auteur de rechtspraak betreffende het ontslag van de executeur vanwege gewichtige redenen. Met name voor (aanstaande) executeurs zal dit overzicht een wegwijzer zijn hoe te handelen.
Het online vakblad Estate Planner Digitaal verschijnt zes maal per jaar en bevat artikelen over actuele onderwerpen op het gebied van estate planning.
Naar literatuur overzicht