Uitsluitingsclausule en tweetrapsmaking: een goede verhouding? (Estate Planner Digitaal 2015/6)

22-06-2015 | Categorie: Literatuur

De auteur gaat in dit artikel in op de verhouding tussen de uitsluitingsclausule en de tweetrapsmaking. Met de uitsluitingsclausule beoogt de toekomstig erflater te voorkomen dat de erfenis in de gemeenschap van goederen van de verkrijger terechtkomt, of door de verkrijger wordt betrokken in een verrekenbeding in huwelijkse voorwaarden. De meeste erflaters vinden het vooral belangrijk dat de erfenis niet deels aan de echtgenoot van de verkrijger toekomt als het huwelijk van de verkrijger en diens echtgenoot eindigt door echtscheiding. Soms wil een erflater vastleggen dat de erfenis nooit bij de echtgenoot van de verkrijger terecht kan komen. Bijvoorbeeld omdat de erflater wil dat zijn erfenis in de familie blijft, of omdat de erflater moeite heeft met de echtgenoot van de verkrijger. In dat geval kan de erflater een tweetrapsmaking opnemen in zijn testament. De uitsluitingsclausule en de tweetrapsmaking kunnen een goede verhouding hebben, mits het om de ‘harde’ uitsluitingsclausule gaat. Een ‘zachte’ uitsluitingsclausule en de tweetrapsmaking gaan niet samen. De maker van het testament dient zich bewust te zijn van deze verhouding en hier naar te handelen.

Het online vakblad Estate Planner Digitaal verschijnt zes maal per jaar en bevat artikelen over actuele onderwerpen op het gebied van estate planning.