HR 31 maart 2023, ECLI:NL:HR:2023:500

12-05-2023 | Categorie: Jurisprudentie

Het hof oordeelt dat ondanks dat een levenstestament is opgesteld, toch een curator kan worden benoemd. Weliswaar volgt een rechter bij de benoeming van de curator de uitdrukkelijke voorkeur van de betrokkene, doch het hof is van oordeel dat sinds het wijzigen van het levenstestament van betrokkene in 2016, de omstandigheden zodanig zijn gewijzigd dat hierop niet langer kan worden teruggevallen. Van belang is voorts dat het levenstestament niet voorziet in de behartiging van de persoonlijke, niet-vermogensrechtelijke belangen van de rechthebbende. Gelet op de verstoorde verhoudingen wordt niet de echtgenoot als curator benoemd, maar wordt een neutrale curator aangesteld.
In de cassatieprocedure wijst P-G Wissink erop dat het levenstestament als zodanig niet wettelijk is geregeld. Wel is het zo dat bij de beslissing om iemand onder curatele te stellen de rechter moet kijken of een andere voorziening meer gepast is. Belangenbehartiging op grond van een volmacht in een levenstestament kan zo’n voorziening zijn. Maar de rechter is niet verplicht om voorrang te verlenen aan een volmacht in een levenstestament. Het hangt immers van de omstandigheden van het geval af of deze inderdaad kwalificeert als een meer passende en minder verstrekkende voorziening. De Hoge Raad verwerpt het beroep met toepassing van art. 81 Wet RO.

Meer informatie:

• HR 31 maart 2023, ECLI:NL:HR:2023:500