Hof Arnhem-Leeuwarden 9 augustus 2022, ECLI:NL:GHARL:2022:6989

24-08-2022 | Categorie: Jurisprudentie

Een kind heeft een woning geërfd ten laste waarvan een levenslang vruchtgebruik is gevestigd ten gunste van haar stiefmoeder. Op een bepaald moment is de stiefmoeder permanent verhuisd naar een verzorgingstehuis. Nadat de woning een jaar had leeggestaan, is een zoon van stiefmoeder in de woning gaan wonen (thans) tegen betaling van een maandelijkse vergoeding. De juridische grondslag voor de bewoning door de zoon is onduidelijk, mede omdat de stiefmoeder vanwege haar geestelijke toestand niet meer kan toelichten of haar zoon met haar toestemming in de woning is gaan wonen.
Het hof oordeelt dat de stiefmoeder in ernstige mate tekortgeschoten is in de nakoming van haar verplichtingen als vruchtgebruikster zodat de rechtbank terecht is overgegaan tot onderbewindstelling van het vruchtgebruik van de woning op grond van art. 3:221 lid 1 BW. Stiefmoeder is op grond van art. 3:207 lid 3 BW namelijk verplicht om ten aanzien van de woning en het beheer daarvan de zorg van een goed vruchtgebruiker in acht te nemen. Aanvankelijk heeft de stiefmoeder de woning gedurende een jaar leeg laten staan en niet onderhouden. Daarnaast bestaat er een risico dat de bewoning tegen betaling door de zoon van de stiefmoeder als huur zal worden aangemerkt in de zin van Boek 7 BW en dat de hoofdgerechtigde van de woning (zonder daarvoor toestemming te hebben gegeven zoals art. 3:217 lid 2 BW vereist) na het overlijden van de stiefmoeder opgescheept blijkt te zitten met de zoon als huurder die mogelijk met succes een beroep kan doen op huurbescherming.

Meer informatie:

• Hof Arnhem-Leeuwarden 9 augustus 2022, ECLI:NL:GHARL:2022:6989