HR 24 mei 2019, ECLI:NL:HR:2019:788

23-07-2019 | Categorie: Jurisprudentie

Vader schenkt in 2011 certificaten van aandelen aan zijn zoon, onder de last tot betaling van een geldbedrag aan zijn andere zoon, de broer van de begiftigde. De schenking vormt een fictieve vervreemding van het aanmerkelijk belang van vader. In zijn IB-aangifte 2011 verantwoordt vader geen vervreemdingsvoordeel. Zoon neemt de doorgeschoven verkrijgingsprijs op in zijn IB-aangifte. Het doorgeschoven voordeel is hoogstens gelijk aan de overdrachtsprijs minus de tegenprestatie. Bij schenking moet men de overdrachtsprijs stellen op de waarde in het economische verkeer. In geschil is of er bij de schenking van de aandelen aan zoon bij vader een belastbaar vervreemdingsvoordeel is opgekomen. Rechtbank Gelderland oordeelt dat de last een tegenprestatie is in de zin van art. 4.17c lid 2 Wet IB 2001. Dat de tegenprestatie niet rechtstreeks aan vader, de vervreemder van de certificaten toekomt, is voor het bestaan van een tegenprestatie niet van belang. Alleen het verschil tussen de waarde in het economische verkeer en de waarde van de last wordt niet aangemerkt als vervreemding.
De Hoge Raad oordeelt in sprongcassatie dat onder tegenprestatie moet worden verstaan datgene wat de overdrager als vergoeding voor een overdracht heeft bedongen van de verkrijger en daartoe behoren ook de door de overdrager bedongen verplichtingen van de verkrijger tot het doen van betalingen aan derden. Dit geldt ook voor de toepassing van art. 4.17c lid 2 Wet IB 2001. De last vormt dus een tegenprestatie in de zin van art. 4.17c lid 2 Wet IB 2001. De Hoge Raad bevestigt de uitspraak van de rechtbank.

Meer informatie:

• HR 24 mei 2019, ECLI:NL:HR:2019:788